Yangshuo

First officer's log, Stardate 27012011

Zimno, końcówka stycznia. +3 stopnie, w porywach do przymrozków w nocy. Ale za to nie pada, więc nie jest źle. W sumie byliśmy w Yangshou od wtorku do niedzieli. Okrutnie urocze miejsce. W około same góry, rzeki i lasy, mnóstwo szlaków rowerowych i maleńkich wiosek. Do tego bardzo tanio (nawet jak na Chiny).

We wtorek złaziliśmy większość miasta, dość długo szliśmy wzdłuż rzeki i dobre 30 minut nie mogliśmy się opędzić od flisaczki (samica flisaka?) namawiającej na spływ tratwą. Lazła za nami dobre 2 kilometry, nic do niej nie docierało, że dziś nie płyniemy. "Płyniecie i koniec" Uparta jak demony. Cena spływu spadła o 70%, więc szkoda że naprawdę nie chcieliśmy dziś płynąć, bo niezła okazja przepłynęła nam koło nosa.

W środę wypożyczyliśmy rowery i mieliśmy pozwiedzać okoliczne atrakcje wzdłuż szlaku rowerowego. Naturalnie pobłądziliśmy okrutnie (co przydarzy nam się jeszcze nie raz i nie pięć) i nie widzieliśmy prawie nic z zaplanowanych rzeczy. Żadnych znaków, informacji, tablic, nic normalnie. Miejscami jechaliśmy tak wąskimi ścieżkami, że chadzał tamtędy raczej tylko farmer Yao ze swoimi krowami. Byliśmy w bardzo ubogich wioskach, gdzie nie mieli nawet okien (a na zewnątrz mróz), przebijaliśmy się przez paskudne chaszcze, parę razy rowery trzeba było wnosić/znosić bo kończyła się droga.

Do miasta dotarliśmy już po zmroku, a strachu najedliśmy się ze trzy razy, jak nie lepiej.

W czwartek pojechaliśmy autobusem w górę rzeki Li skąd można było spłynąć tratwą jakieś 2 godzinki do Yangshuo, albo piechotką wzdłuż rzeki jakieś 4-5 godzin. My piechotą, naturalnie.

Zeszło nam w sumie jakieś 5h niecałe, w tym 3 razy musieliśmy przekroczyć rzekę na tratwach. A lokalne hieny czyhają aż się pojawimy i jak tylko nas zobaczą to od razu obskakują i ciągną do swojej tratwy. Widoki wzdłuż rzeki niesamowite. Wszędzie wokoło góry, lekko zamglone, przez co wydają się tajemnicze.Przy drodze gaje z pomarańczami i mandarynkami ( w styczniu przy temperaturze +3 stopnie), nic tylko rwać. E. zerwała i mnie skusiła. Smaczne.

W pewnym miejscu trafiliśmy na budowę betonowej drogi. A że wszędzie wkoło było dość błotniście, więc szliśmy wesoło tą świeżo wybudowaną drogą. I tak sobie wesoło, 3 metry koło jednego z robotników, wpadliśmy oboje w świeżo wylany beton. Nosz szlag by to trafił! Co za łoś z tego kolesia, że nam nic nie powiedział. My mieliśmy po zabetonowanym bucie, a on dodatkową robotę. klasa. A sam beton niczym się nie wyróżniał od tego zaschniętego, musielibyśmy iść z nosem przy ziemi żeby cokolwiek zauważyć. Ogólnie wesoło.

W piątek pojechaliśmy zobaczyć tarasy ryżowe. Pora co prawda nie była najlepsza, bo nie było ani nic zasiane, ani nic gotowego do zbioru, ale i tak robi wrażenie. Całe zbocza gór pokryte piętrami na których rośnie ryż.

Latem, jak to wszystko jest barwy złota, widok musi być niesamowity. W drodze na tarasy spotykamy kilka podróżujących kobiet. Trzy z nim podróżują samotnie, najstarsza w okolicach 70, w Chinach na 3 miesiące. Do tej pory zwiedziła już chyba z 700 krajów, w połowie mieszkała na dłużej, uczyła, czy cotamjeszcze. Szacunek.

W sobotę mieliśmy luźniejszy, ostatni dzień w Yangshuo i poszliśmy się zrelaksować do wodnej jaskini. W środku masa różnych formacji skalnych w kształcie słoni, koni, buddy czy czegotamjeszcze. Oczywiście jak ktoś się uprze i jest lekko ślepy i rzeczywiście chce te rzeczy rzeczywiście zobaczyć. Bo jak nie, to widzi się po prostu kawał skały, lekko przypominający słonia (albo konia). Na końcu jaskini czekała nas kąpiel wodna i gorące źródła. Leżeliśmy tam dobre pół godziny. Klasa :)

W niedzielę o 11 autobus do Nanning. Zajechaliśmy koło 17, przed 18 byliśmy już w hostelu.

T.